പൊതുവെ സ്മാരകങ്ങളും ചരിത്രവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് കിടക്കുന്ന സ്ഥലങ്ങളും ഒന്നും കാണാന് എനിക്ക് വലിയ താത്പര്യം ഒന്നുമില്ല (ഒന്നാമത് ഒറ്റക്ക് കോളേജ് ടൈമില് ആയിരുന്നെങ്കില് ഫ്രണ്ട്സും ഒത്ത് അടിച്ച് പൊളിച്ച് വരാമായിരുന്നു ഒറ്റക്ക് അവിടെ ഒന്നും പോകുന്നതിനോട് ഒരിക്കലും എനിക്ക് താത്പര്യം തോന്നിയിരുന്നില്ല). പക്ഷെ പണ്ട്മുതലേ കാണണം എന്ന് ആഗ്രഹമുണ്ടായിരുന്ന ഒരു സ്ഥലമാണ് താജ് (ഒരു പക്ഷെ നഷ്ടപ്രണയത്തിന്റെ ഓര്മ്മകള് എന്നെ അത്രയധികം വേദനിപ്പിച്ചതിനാലാകാം). അതു കൊണ്ട് തന്നെ കിട്ടിയ ആദ്യ സന്ദര്ഭം തന്നെ അതിനായി ഞാന് വിനിയോഗിച്ചു.......
2008 നാട്ടിലേക്ക് പോകാന് 3 ദിവസം ബാക്കി ഷെഡ്യൂള് പ്രകാരം ഒരു സൈറ്റ് കൂടി complete ചെയ്യണം (അത് ഒരു co-worker-നെ ഏല്പ്പിക്കാന് കാര്ത്തിക് സര്(എന്റെ മാനേജര്) പറഞ്ഞതാണ് പക്ഷെ അവനെക്കൊണ്ട് ബസ്സില് യാത്ര ചെയ്യാന് കഴിയില്ല ട്രൈനില് 3tier A/C യില് സീറ്റ് കിട്ടിയാല് വരാമെന്ന്, അങ്ങനെ നീ വരണ്ട എന്ന് ഞാന് പറഞ്ഞു, അല്പം റിസ്ക് ആയിരുന്നെങ്കിലും അന്നത്തെ എന്റെ അത്മവിശ്വാസം അത് എന്നെക്കൊണ്ട് കഴിയും എന്ന് വിശ്വസിപ്പിച്ചു),രാത്രി 11 മണി, ഇനി മൂന്ന് ദിവസം ബാക്കി (നാളെ, മറ്റന്നാള്, അതിന്റെ അടുത്ത ദിവസം)ഒരു സൈറ്റ് ബാക്കി മൊത്തം 12 സിസ്റ്റം, യാത്രക്ക് എടുക്കുന്ന ഏറ്റവും കുറഞ്ഞസമയം 1 ദിവസം. ഒരു നിമിഷം പോലും കാത്തില്ല നേരേ ബസ്സ് സ്ടോപ്പിലേക്ക്. ലക്നൗവിന് ബസ്സ് ഉണ്ടോ എന്ന് തിരക്കി ഉത്തരം ഇല്ല, ചോദിച്ചു എനിക്ക് എങ്ങനെ ലക്നൗന് പോകാം 11:30ന് ജയ്-പൂരിന് ബസ്സ് ഉണ്ട് രാവിലെ അവിടെ എത്തും അവിടെ നിന്ന് ദില്ലി അല്ലെങ്കില് ആഗ്ര പിന്നെ ലക്നൗ. എന്തായാലും ജയ്-പൂരില് ചെന്നിട്ട് ബാക്കി നോക്കാം. രാവിലെ ആറ് മണിക്ക് ജയ്-പൂരെത്തി ദില്ലിയില് പോയാല് അവിടെ നിന്നും ബസ്സ് ആയാലും ട്രെയിന് ആയാലും സമയം എടുക്കും. നേരെ ആഗ്രക്ക് വിട്ടു. ആദ്യം റയില്വേ സ്റ്റേഷന്. അന്വേഷിച്ചപ്പോള് ട്രെയിന് രാത്രി ഒന്പത് മണിക്ക് വൈകിട്ട് ഏഴ് മണിക്ക് ചെന്നാല് കണ്ഫോര്ം ടിക്ക്റ്റ് കിട്ടും കൈയ്യില് മൂന്ന് മണീക്കൂര് അധികം എന്തായാലും ഒന്ന് കുളിച്ച് ഫ്രഷ് ആയി ടാജ് മഹളും കണ്ട്ംട്ട് പോരാം എന്ന് കരുതി. നേരെ ഒരു ഓട്ടോ പിടിച്ചു 200 രൂപ കൊടുത്താല് ടാജ് മഹള് കാണിച്ച് തിരിച്ച് റെയില് വേ സ്റ്റേഷനി വിടാമെന്നു ഒരുത്തന്. ശരി പോയിക്കളയാം എന്ന് വിചാരിച്ചു. അയാള് കാണിച്ച് തന്ന ലോഡ്ജില് കയറി ഫ്രഷ് ആയി നേരേ ടായ് മഹള്. ഒരു മണിക്കൂര് അവിടമെല്ലാം ചുറ്റിക്കാണാം എന്ന് വിചാരിച്ചു.
താജ് പറഞ്ഞ് കേട്ടിട്ടുള്ള പ്രണയത്തിന്റെ നിത്യ സ്മാരകമായ താജ് എന്റെ മുന്നില്. വളരെ വിസ്ത്രതമായ പൂന്തോട്ടങ്ങള് ചുറ്റുപാടും. എല്ലായിടത്തു ഇണകളും അല്ലെങ്കില് കുടുംബങ്ങളും ഞാനും പട്ടാളക്കരും മാത്രം ഒറ്റക്ക്. ഈ ഒറ്റപ്പെടലാണ് എന്നും എന്നെ വളരെയധികം വേദനിപ്പിച്ചിട്ടുള്ളത്. തീര്ത്തു ഒരു യന്ത്രമനുഷ്യനെപ്പോലെ രാവിലെ എഴുന്നെല്ക്കുന്നു ഏല്പ്പിച്ച പണികള് തീര്ക്കുന്നു. വൈകിട്ട് തിരിച്ച് വരുന്നു ഉറങ്ങുന്നു. പിറ്റേ ദിവസം വീണ്ടും ഇതേ സൈക്കിള്. ഞാന് ജീവിതം കൊണ്ട് എന്താണ് അര്ഥമാക്കുന്നത് ആര്ക്ക് വേണ്ടി ജീവിക്കുന്നു ഉത്തരം കിട്ടാത്ത ചോദ്യങ്ങളായി ഇവ എന്നില് അലയടിക്കുന്നു. ശരിക്കും കമ്പനിക്ക് ലാഭമുണ്ടാക്കന് അവര് നിര്മ്മിച്ച ഒരു യന്തം കണക്കെ ആയിപ്പോകുന്നു എന്റെ ജീവിതം. സ്വന്തമായി അഭിപ്രായങ്ങളില്ല തീരുമാനങ്ങള് ഇല്ല.
ക്ഷമിക്കണം എഴുതി വന്നപ്പോള് വിഷയം മാറിപ്പോയി. താജ് മഹാള് ശരിക്കും പറഞ്ഞാല് ഒരു "unique construction". ഇത് പോലെ ഒന്ന് ഉണ്ടാകുന്നത് ഇന്നത്തെക്കാലത്ത് പോലും വളരെ ശ്രമകരമാണ്. ആ സൗധത്തി എവിടെയെല്ലാം സംരക്ഷണത്തിന്റെ ഭാഗമായി പുതിയ തലമുറ കൈ വച്ചിട്ടുണ്ടോ അതൊഴിച്ച് ബാക്കി എല്ലാം വളരെ നന്നായിരിക്കുന്നു. കയറിച്ചെല്ലുമ്പോള് തന്നെ മുംതാസിന്റെ ശവകുടീരം ദൃശ്യമാകും അതിന് തൊട്ടടുത്തായി തന്നെ ഷാജഹാന്റെ ശവകുടീരവും കാണാം. മരണത്തിന് പോലും അവരെ വേര്പെടുത്താന് കഴിഞ്ഞില്ല എന്ന് തോന്നും അത് കണ്ടാല്.
ബാക്കി സമയം അവിടെയൊക്കെ ചുറ്റിക്കറങ്ങി പുറത്ത് ചെന്നപ്പോള് ഓട്ടോക്കാരനെ കാണാനില്ല (മഹേശ്വരാ പണി ആയോ എന്റെ ബാഗും മറ്റുമിരിക്കുന്ന ലോഡ്ജ് എവിടെയാണെന്ന് അവനേ അറിയാവൂ പണ്ടാരം എനിക്കാണേ ഹിന്ദിയില് ക്യാ യും നഹിയും മാത്രേ അറിയുകയും ഉള്ളൂ). അവസാനം ഒരു പതിനഞ്ച് മിനിട്ട് തപ്പി അവനെ കണ്ടുപിടിച്ചു. തിരിച്ച് പോകുന്ന വഴി ആഗ്രയില് നിന്ന് അമ്മക്ക് ഒരു സാരിയും വാങ്ങി. നേരേ ആഅങ്ങിനെ താജ് കാണണമെന്നുള്ള മോഹം സഭലമായി.
വാല്ക്കഷ്ണം :- പണ്ടെങ്ങോ മനസ്സില് കുഴിച്ച് മൂടിയ പ്രണയിനിക്ക് (അവള് ഇന്ന് ഭര്ത്താവും കുഞ്ഞുമടങ്ങുന്ന കുടുംബത്തില് കുടുംബിനി ആയി കഴിയുന്നു എന്നാണ് കിട്ടിയ ലേറ്റസ്റ്റ് ന്യൂസ് :) ).........
മനസ്സിലുള്ള പ്രണയം അവളോട് പറയാതിരുന്നതിനാല് തടി കേടായില്ല മാനവും പോയില്ല എന്തിനാ വെറുതേ പുലിവാല് പിടിക്കാന് പോകുന്നെ അല്ലെങ്കിലും ഈ പ്രണയവും മണ്ണാങ്കട്ടയും ഒന്നും നമുക്ക് പറഞ്ഞിട്ടുള്ളതല്ലന്നേ
create free polls | comment on this
Dec 20, 2009
താജ് മഹാള്.......
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
7 comments:
onnu reee postiyathaaa......
puthiuyathonnum ezhuthaan pattunnillaaa.......
ezhuithu varunnuilla
പിന്നേം പോസ്റ്റിയോ??
എത്ര പോസ്റ്റിയാലും താജ്മഹല് സുന്ദരമാ :)
ഞാനും ഒരു പ്രാവശ്യം പോയിട്ടുണ്ട്. വീണ്ടും പോകണമെന്നു മോഹം തോന്നിയിട്ടുള്ള ഒരു സ്ഥലം.
Hmmmm...
It's woth read again since it is about the symbol of love....
thanks arun chetta.......
kaliyuga varadan kazhinju alle.....
nannayirunnu ennu vaayichirunnu....
thanks ezhuthukaari.....
ottakk avide pokunne bhayankara boaraa......
ellaaru koode oru pairinem kondu chutti nadakkunna kaanumbo asooya kushumbu thudangiya vikaarangal undaakum
Txs toji boss
അല്ലെങ്കിലും ഈ പ്രണയവും മണ്ണാങ്കട്ടയും ഒന്നും നമുക്ക് പറഞ്ഞിട്ടുള്ളതല്ലന്നേ..
" " " "
hahaha..
txs kumaretta........
Post a Comment